اروپا در جست‌وجوی بازدارندگی بدون آمریکا
اروپا دیگر نمی‌تواند چشم‌بسته به آمریکا تکیه کند زیرا تضمین‌های امنیتی واشنگتن قطعی نیستند؛ بنابراین راهی جز این ندارد که با ایجاد یک ساختار امنیتی مستقل و اروپامحور، برای خود بازدارنگی ایجاد کند .
اروپا دیگر نمی‌تواند چشم‌بسته به آمریکا تکیه کند زیرا تضمین‌های امنیتی واشنگتن قطعی نیستند؛ بنابراین راهی جز این ندارد که با ایجاد یک ساختار امنیتی مستقل و اروپامحور، برای خود بازدارنگی ایجاد کند . به گزارش مشرق از پایگاه تحلیلی نشنال اینترست، اروپا در نقطه عطفی تاریخی قرار گرفته است. چه «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور ایالات متحده، «ولودیمیر زلنسکی» رئیس‌جمهور اوکراین را وادار کند تا توافق صلحی به سود روسیه بپذیرد یا به‌طور کامل از جنگ کنار بکشد، رهبران اروپایی دیگر نمی‌توانند آمریکا را ضامن امنیت خود بدانند. آنها یا می‌توانند همچنان به تملق ترامپ و لابی‌گری در کنگره ادامه دهند تا پیوندهای امنیتی قطع نشود، یا باید برای دفاع از خود برای دوران بدون حمایت واشنگتن، برنامه‌ریزی کنند. از نگاه «نشنال اینترست»، رابطه فراآتلانتیکی که از ۱۹۴۹ ستون ثبات جهانی بوده، اکنون هم از نظر تجاری و هم امنیتی تضعیف شده است. برای راضی کردن ترامپ و حفظ حضور آمریکا در قاره سبز، اتحادیه اروپا در ماه گذشته به توافق تجاری یک‌طرفه‌ای با ایالات متحده تن داد. این توافق سقف تعرفه‌ها بر بیشتر صادرات اتحادیه روپا به آمریکا را در ازای حذف تعرفه‌ها بر کالاهای صنعتی آمریکا و دسترسی ترجیحی به بازار محصولات کشاورزی ایالات متحده به ۱۵ درصد (یعنی ده برابر سطح فعلی ۱.۵ درصد)، رساند. «فرانسوا بایرو» نخست‌وزیر فرانسه، این اقدام را «تسلیم شدن» خواند. یک ماه پیش از آن هم متحدان اروپایی سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در نشست لاهه خواسته ترامپ مبنی بر افزایش هزینه‌های دفاعی به پنج درصد از تولید ناخالص داخلی تا سال ۲۰۳۵ را پذیرفتند. این رقم تا پیش از این ۲ درصد از تولید ناخالص داخلی اعضای ناتو بود. مشکل این است که با وجود همه این اقدامات، به‌دلیل غیرقابل پیش‌بینی بودن ترامپ، متحدان اروپایی مطمئن نیستند که او خواسته‌های تجاری و مالی خود را دوباره تغییر ندهد. از طرف دیگر آمریکا اکنون چین را مهمترین تهدید خود می‌بیند و ممکن است نگاهش به اروپا کاملا تغییر کند. نمونه بارز بی‌اعتمادی به واشنگتن، نشست چند هفته قبل ترامپ با پوتین در آلاسکا بود. نه آتش‌بسی برقرار شد، نه تضمین امنیتی برای اوکراین به دست آمد. برعکس، فضای دوستانه دیدار، نزدیکی بیشتر مسکو و واشنگتن را آشکار کرد. اکنون زلنسکی تحت فشار قرار گرفته است تا امتیازات سرزمینی به روسیه بدهد. گزارش این پایگاه آمریکایی تصریح می‌کند که روسیه یک‌سوم بودجه خود را صرف امور دفاعی می‌کند و دبیرکل ناتو هم مدعی شده که شاید روسیه تا سال۲۰۳۰ به طور مستقیم به اروپا حمله کند. با این حال، بخش عمده اروپا –به‌جز کشورهای شرقی– از نظر روانی و سیاسی برای چنین رویارویی آماده نیست. به گفته اندیشکده اروپایی «بروگل»، برای بازدارندگی مؤثر برابر روسیه در منطقه بالتیک، اروپا به دست‌کم یک هزار و ۴۰۰ تانک و ۳۰۰ هزار نیروی پیاده نیاز دارد؛ در حالی‌که توان فعلی بسیار کمتر از این است. علاوه بر این، ضعف در حوزه‌های کلیدی مانند جنگنده‌های مدرن، سوخت‌گیری هوایی، جنگ الکترونیک، سامانه‌های موشکی و فرماندهی مشترک، وابستگی اروپا به ایالات متحده را تداوم بخشیده است. نشنال اینترست در پایان تصریح دارد: امروزه ۳۵ سال بعد از جنگ سرد و در میانه توسعه‌طلبی مجدد روسیه، اروپا دیگر امن نیست و همچنین نمی‌تواند با اطمینان روی تعهد آمریکا به دفاع از خود حساب کند. اگر اروپا می‌خواهد آزاد و دموکراتیک باقی بماند، باید با این واقعیت‌ها کنار بیاید و بر توانایی‌های دفاعی مستقل خود تکیه کند.
« بازگشت به لیست اخبار