این ۱۰۰۰ کشتی سایه | پول جنگ چگونه تامین می شود؟

کارشناسان معتقدند،‌ با وجود موج تحریم‌ها، روسیه توانسته بازارهای نفت و گاز خود را باز نگه داشته و اثرات محدود تحریم‌ها بیشتر متوجه خود غرب شده است.

کارشناسان معتقدند،‌ با وجود موج تحریم‌ها، روسیه توانسته بازارهای نفت و گاز خود را باز نگه داشته و اثرات محدود تحریم‌ها بیشتر متوجه خود غرب شده است. به گزارش همشهر ی‌آنلاین، در حالی که اتحادیه اروپا دور نوزدهم تحریم‌ها علیه روسیه را اعلام کرده آمریکا نیز تلاش‌های خود را برای خارج کردن باقی‌مانده نفت و گاز روسیه از بازار اروپا و دیگر بازارها ادامه می‌دهد و قصد دارد آن را با منابع انرژی خود جایگزین کند. واشنگتن در حال حاضر بیشترین فشار را بر هند وارد می‌کند و از این کشور می‌خواهد کاملاً واردات نفت روسیه را متوقف کند، در غیر این صورت با تهدید اعمال تعرفه ۵۰ درصدی و احتمال اجرای اقدامات اضافی اتحادیه اروپا مواجه خواهد شد. روسیه مسیرهای جایگزین پیدا کرده اتحادیه اروپا همچنین اعلام کرده است که تا سال ۲۰۲۷ به طور تدریجی واردات نفت و گاز روسیه را متوقف خواهد کرد، بخشی از توافق با آمریکا برای کاهش تعرفه‌ها از ۳۰ درصد به ۱۵ درصد. این محدودیت‌ها تنها به کشورهای اروپایی و هند محدود نمی‌شود، بلکه ترکیه که در حال حاضر دومین واردکننده گاز روسیه و سومین و چهارمین واردکننده نفت و اول در واردات محصولات نفتی است، را نیز شامل می‌شود. با وجود فشارهای گسترده، کارشناسان روسی تردید دارند که هند، ترکیه و حتی اروپا کاملاً از منابع انرژی روسیه دست بکشند و چین نیز احتمالاً به واردات نفت روسیه ادامه خواهد داد، حتی در شرایط تهدید آمریکا به اعمال تعرفه‌های سنگین. قیمت پایین و جایگاه رقابتی نفت روسیه/گاز روسیه قابل تحریم کامل نیست ویکتور لاشون، کارشناس اقتصادی می‌گوید: «با وجود دشواری‌های اجتناب‌ناپذیر برای یافتن مسیرهای جدید تأمین انرژی بین‌المللی، دیگر امکان حذف منابع انرژی روسیه از بازار جهانی وجود ندارد.» وی با اشاره به نفت شیل آمریکا اضافه می‌کند: «حتی با هزینه کم، نفت شیل آمریکایی بسیار گران‌تر از نفت روسیه است.» وی همچنین به روسیه اشاره می‌کند که بزرگ‌ترین تأمین‌کننده گاز ترکیه است، اما روند کاهش وابستگی به آن در بازار ترکیه آغاز شده و سهم گاز روسیه از واردات از حدود ۵۰ درصد چند سال پیش به حدود ۴۰ درصد کاهش یافته است. لاشون تأکید می‌کند که قطع کامل همکاری در زمینه گاز طی ۵ تا ۷ سال آینده به دلیل محدودیت‌های قراردادی، زیرساختی و اقتصادی غیرممکن است. با این حال، او هشدار می‌دهد که در افق بلندمدت تا سال ۲۰۳۵، اگر ترکیه بتواند استراتژی تنوع‌بخشی به واردات گاز و افزایش تولید داخلی را اجرا کند، کاهش کامل امکان‌پذیر خواهد بود. وی همچنین یادآور می‌شود که اتحادیه اروپا از سال ۲۰۲۲ واردات زغال سنگ روسیه را متوقف کرده است، اما هنوز مقادیر کمی نفت روسیه وارد می‌کند، حدود ۲ درصد از کل واردات، عمدتاً به اسلواکی و مجارستان. واردات گاز روسیه نیز برخلاف تصور عمومی، تحت تحریم‌های اروپایی نیست و همچنان قابل توجه است: ۱۴ درصد از کل واردات گاز اتحادیه اروپا در سه‌ماهه اول ۲۰۲۵، ۱۱ درصد از گاز وارداتی از طریق خط لوله و ۱۷ درصد از گاز طبیعی مایع طبق آمار کمیسیون اروپا از روسیه وارد شده است. لاشون تأکید می‌کند که روسیه اکنون در حال آزمایش توانایی‌های خود برای مقابله با تلاش‌های آمریکا برای حذف منابع انرژی روسیه از بازار جهانی است. پیامد اقتصادی و ژئوپلیتیکی مثبت برای روسیه/هزینه بالا برای غرب آندری زایتسف، پژوهشگر مسائل اقتصادی نیز می‌گوید: «روسیه در مواجهه با این فشارها می‌تواند بازارهای جدیدی برای نفت خود در آفریقا و آسیا پیدا کند.» وی ادامه می‌دهد: «فشارهای تحریمی و تلاش‌ها برای حذف نفت روسیه از بازار جهانی می‌تواند توسعه صنعت پالایش نفت و صنایع شیمیایی در روسیه را سرعت دهد.» زایتسف بر این باور است که اصرار ترامپ بر اعمال تحریم کامل علیه صادرات نفت روسیه، حتی منجر به اختلاف با هند شد و این احتمال را ایجاد می‌کند که هند به سوی همکاری با چین متمایل شود که ممکن است به زیان واشنگتن باشد. وی همچنین تأکید می‌کند که دلیل اصلی کارزار آمریکا علیه بخش انرژی روسیه، سیاست داخلی و فشارهای گروه‌های تجاری خصوصی آمریکایی است، نه صرفاً تصمیمات ترامپ. لاشون در پایان اشاره می‌کند که قیمت نفت در بازار جهانی پایین است و با کندی رشد اقتصادی جهانی و عدم قطعیت ایجاد شده توسط تعرفه‌های آمریکایی، قیمت نفت کاهش محسوسی یافته است؛ قیمت هر بشکه خام برنت دریای شمال اکنون به حدود ۶۰ دلار نزدیک شده است، همان قیمتی که برای نفت روسیه تعیین شده است. روزنامه سعودی الشرق الاوسط نیز امروز در یادداشتی در واکنش به دور جدید تحریم‌ها علیه روسیه گفت که پس از بیش از سه سال از آغاز جنگ روسیه در اوکراین، تحریم‌های غرب علیه روسیه با هدف محدود کردن توان اقتصادی و نظامی کرملین، نتایج پیچیده‌ای به همراه داشته است. به نوشته این روزنامه داده‌های اقتصادی نشان می‌دهد که درآمدهای نفتی روسیه کاهش یافته و رشد اقتصادی این کشور به حدود یک درصد رسیده است، بودجه دفاعی برای اولین بار از سال ۲۰۲۲ کاهش یافته و دولت در صدد افزایش مالیات بر ارزش افزوده و عوارض شرکت‌ها است. همچنین ذخایر صندوق ملی رفاه که به عنوان پشتوانه مالی اضطراری کرملین عمل می‌کرد، به شدت کاهش یافته است. با وجود این، روسیه هنوز توانایی تامین مالی جنگ را دارد و هزینه‌های ناشی از تحریم‌ها تنها فشار نسبی بر اقتصاد ایجاد کرده است. یک هزار کشتی ناوگان سایه تحریم‌های غرب را دور می‌زند این شبکه‌های مالی و حمل‌ونقل باعث شده‌اند تحریم‌ها نتوانند اهداف اصلی خود، مانند وادار کردن روسیه به عقب‌نشینی از اوکراین، را محقق کنند. کارشناسان بین‌المللی تحریم‌ها را به «ابزار سوختن آهسته» تشبیه می‌کنند که توان روسیه را به تدریج کاهش می‌دهد اما آن را ساقط نمی‌کند. در عین حال، محدودیت‌های غرب به خود کشورهای تحریم‌کننده بازتاب داشته است. اروپا و حتی آمریکا نتوانسته‌اند جایگزین کامل نفت و گاز روسیه بیابند و وابستگی به این منابع ادامه دارد. بسیاری از شرکت‌ها و سیستم‌های مالی روسیه توانسته‌اند روابط خود با شرکای شرقی و شبکه‌های جایگزین را حفظ کنند. حتی برنامه‌ریزی‌های آموزشی روسیه برای «هنر دور زدن تحریم‌ها» نشان می‌دهد که مسکو برای ادامه این وضعیت آماده است و تحریم‌ها تنها هزینه جنگ را افزایش داده‌اند، بدون اینکه مانع پیشروی اقتصادی و نظامی روسیه شوند.