بازیگری که در برابر کلیشه ایستاد

همایون ارشادی بدون این که از قبل برایش برنامه داشته باشد یا شاید حتی علاقه‌ای احساس کند، تبدیل به بازیگر شد.

همایون ارشادی بدون این که از قبل برایش برنامه داشته باشد یا شاید حتی علاقه‌ای احساس کند، تبدیل به بازیگر شد. در ذهن‌های تماشاگر هم البته همین اتفاق افتاده است. او در ۶۵ فیلم و ۲۰ سریال در نقش‌های متفاوت بازی کرده است تا تبدیل به کلیشه نشود، اما همچنان هم با طعم گیلاس و درخت گلابی به یاد آورده می‌شود. طعم گیلاس اولین تصویر به یادماندنی همایون ارشادی در سینما، مرد به آخر رسیده‌ای بود سوار بر ماشین با گوری آماده و ۲۰ بیل خاک کنارش که دنبال دفن کننده‌اش می‌گشت. هیچ اشاره‌ای به گذشته این مرد نمی‌شود. هیچ دلیلی هم برای تصمیم قاطعش به خودکشی نمی‌یابید. اما چشم‌هایش را که نگاه کنید، عمق یأسش را می‌بینید. ارشادی در باره بازی در این فیلم گفته: «یک روز پشت چراغ قرمز یکی از خیابان‌های تهران منتظر بودم که دیدم کسی به شیشه پنجره خودروام می‌زند. سرم را برگرداندم و متوجه شدم که او عباس کیارستمی ‌است. گفت من می‌خواهم یک فیلم بسازم و دوست دارم شما هم در این فیلم باشید.» او بر خلاف بازیگران فیلم‌های کیارستمی‌که معمولا همان یک فیلم را بازی می‌کنند مثل کورش افشار فیلم «گزارش»، کودکان فیلم خانه دوست کجاست و بازیگران محلی زیر درختان زیتون و زندگی و دیگر هیچ تبدیل به بازیگر شد و آن را به شکل حرفه‌ای ادامه داد. او گفته است: «تمام سینما را مدیون کیارستمی‌ هستم که با او وارد سینما شدم. ماندنم در سینما هم با فیلم کیارستمی‌ بود. من با طعم گیلاس وارد سینما شدم و اصلا انتظار نداشتم در سینما باقی بمانم. چون کیارستمی ‌با هر نابازیگری کار می‌کرد بعدش ادامه نمی‌داد. من هم فکر می‌کردم که همان یک فیلم هست و تمام می‌شود.» اما بعد درخت گلابی پیش آمد که او را به عنوان یک بازیگر تثبیت کرد. درخت گلابی درخت گلابی داستان نویسنده میانسالی است که حالا مدت‌هاست نتوانسته کتاب جدیدی بنویسد. باغ دماوند که نوجوانی‌اش در آن گذشته پناهگاهی می‌شود تا شاید بتواند ایده نابی برای یک کتاب بیابد. همین باغ خاطره عشق نافرجامش به میم را زنده می‌کند. فیلم‌هایی که خارج از ایران کار کرد همایون ارشادی یکی از معدود بازیگران ایرانی بود که در فیلم‌های غیرایرانی هم بازی کرد. او اولین بار سال ۲۰۰۷ با «بادبادک باز» که بر اساس رمان معروف خالد حسینی به همین اسم ساخته شده این تجربه را به دست آورد. او در باره دعوتش به این فیلم گفته: «سال ۸۵ بود که به من تلفن زدند و گفتند خانمی ‌به اسم «کیت داوت» از لندن می‌خواهد با من صحبت کند. وقتی با او تماس گرفتم خانم «داوت» به من گفت «طعم گیلاس» را دیده‌اند و از بازی من خوش‌شان آمده و برای فیلمی ‌در نظر گرفته شده‌ام. اثری که قرار بود «مارک فورستر» آن را بسازد.» بعد از آن هم ارشادی بین سال‌های ۲۰۹۹ تا ۲۰۱۶ در فیلم‌های آگور، سی دقیقه پس از نیمه‌شب، تحت‌تعقیب‌ترین مرد، آرمان‌شهر، علی و نینو و آخرین سکنه حضور پیدا کرد و با فیلیپ سیمورهافمن و ویلم دفو همبازی شد.