بازیگر زنی که در برابر فریادهای کارگردان «تایتانیک» و «ترمیناتور» ایستاد

سیگورنی ویور اخیراً به نیویورک تایمز گفت که در نخستین همکاری‌اش با جیمز کامرون، در فیلم «بیگانگان» محصول ۱۹۸۶، یک بار در برابر او ایستاد.

سیگورنی ویور اخیراً به نیویورک تایمز گفت که در نخستین همکاری‌اش با جیمز کامرون، در فیلم «بیگانگان» محصول ۱۹۸۶، یک بار در برابر او ایستاد. : این فیلم اکشن علمی‌–تخیلی بازگشت ویور به نقش الن ریپلی بود؛ نقشی که پس از موفقیت فیلم «بیگانه» ساخته ریدلی اسکات دوباره به آن جان داد. کامرون تازه وارد این مجموعه بود و در صحنه فیلم‌برداری با یک بازیگر زن جوان که در کار با برخی از وسایل صحنه مشکل داشت، دچار تنش شده بود. ویور به یاد می‌آورد: «یک‌جورهایی رفتم جلو و به او گفتم: “می‌دانی، وقتی سر یک بازیگر داد می‌زنی، در واقع سر همه ما داد زده‌ای. پس بفهم که کاری که او انجام می‌داد واقعاً سخت بود. شاید بهتر باشد فعلاً چیز دیگری را فیلم‌برداری کنی تا او به انجام این کارها آن‌طور که تو می‌خواهی عادت کند.”» او افزود که کامرون به توصیه‌اش گوش داد. ویور گفت: «او آدم خوبی است. واقعاً فکر می‌کنم جیم آرام‌تر شده است.» این بازیگر همچنین به یاد آورد که بعد از پایان فیلم‌برداری «بیگانگان»، با کامرون به شام رفتند و آن‌جا دید که «او اصلاً شبیه همان کارگردانی که سر صحنه بود رفتار نمی‌کرد. فوق‌العاده بامزه و شوخ‌طبع بود.» ویور ادامه داد: «می‌فهمم چرا آن آدم نمی‌توانست در طول “بیگانگان” خودش را نشان بدهد، چون فیلم‌برداری سختی بود، مخصوصاً برای خودش. بگذارید این‌طور بگویم: خوشحالم که فیلم «ورطه» را با او فیلم‌برداری نکردم.» ویور به تریلر سال ۱۹۸۹ کامرون اشاره می‌کند که با بازی اد هریس، مری الیزابت ماسترانتونیو و مایکل بین ساخته شد. تولید این فیلم، دست‌کم می‌توان گفت، بسیار پرتنش بود و سلامت و ایمنی بازیگران و عوامل دائماً در معرض خطر قرار داشت. به روایت SyFy: «مری الیزابت ماسترانتونیو در صحنه دچار فروپاشی جسمی و روحی شد و هریس اعتراف کرد که یک روز از شدت فشار، هنگام رانندگی به خانه، به گریه افتاد. در مقطعی، طوفان صاعقه سوراخی در برزنت سیاه پوشاننده مخزن ایجاد کرد و چون تعمیر آن زمان زیادی می‌برد و تولید هم از برنامه عقب افتاده بود، تصمیم گرفتند شب‌ها فیلم‌برداری کنند. تماس بیش از حد با کلر، پوست غواصان را سوزاند و موهایشان را سفید کرد.» هریس زمانی به اینترتینمنت ویکلی گفته بود: «ما به نوعی موش آزمایشگاهی بودیم. جیم دقیقاً نمی‌دانست این ماجرا قرار است چطور پیش برود… [در صحنه غرق شدن] داشتم سرش داد می‌زدم که برگردد و بیدار شود و به صورتش سیلی می‌زدم که دیدم فیلم داخل دوربین تمام شده — چراغی روی دوربین روشن بود — و هیچ‌کس چیزی نگفته بود. مری الیزابت بلند شد و گفت: “ما حیوان نیستیم!” و صحنه را ترک کرد. قرار بود بگذارند من همین‌طور به سیلی زدن ادامه بدهم!» با این حال، هرچه کامرون در پروژه‌های گذشته بوده، مانع از آن نشد که ویور دوباره با او در مجموعه «آواتار» همکاری کند. او تاکنون در هر سه فیلم «آواتار» بازی کرده است. هم‌بازی او، استیون لنگ، به تایمز گفت که «بخشی از وجود جیم در طول سال‌ها پخته‌تر و سبک‌تر شده است» و افزود: «فکر می‌کنم او وارد مسیری از خودبهسازی شد؛ نه این‌که لزوماً کاری آگاهانه بوده باشد، بلکه انگار ذاتاً این‌طور است.» خود کامرون نیز به این نشریه گفت: «شاید “جا افتادن” واژه خوبی باشد، نه؟ این‌طور نبود که تمام روز داد بزنم. اما هر از گاهی، خب. همه حق دارند روز بد داشته باشند. اگر کارت را درست انجام نمی‌دهی، پس از سر راهم کنار برو.»