حالا چرا بگرام؟/ ترامپ دنبال چیست؟

به گزارش مشرق،انصاری در مطلبی پیرامون موضوع بگرام و اقدامات ترامپ نوشت: ترامپ گفته افغانستان باید پایگاه هوایی بگرام که خودمان ساخته بودیم را مجددا در اختیارمان قرار دهد وگرنه برایشان بد میشود. این ادعا تقریبا یک هفته پس از آن مطرح شده که یک هیئت آمریکایی با سفر به کابل با وزیر خارجه طالبان دیدار کرد. بر اساس شناختی که از رفتار ترامپ وجود دارد، این تهدید میتواند دو حالت داشته باشد؛ یا دیدار هیئت آمریکایی که زلمی خلیلزاد دیپلمات افغانستانی تبار هم یکی از آنها بود بی نتیجه بوده و حالا ترامپ مجبور شده لب به تهدید بگشاید، یا اینکه توافقاتی صورت گرفته و او میخواهد نتیجه حاصله را به تهدید خود گره زده و در افکار عمومی مانور قدرت بدهد. اما چرا بگرام؟ پایگاه بگرام در حوالی کابل پایتخت افغانستان است، به مرزهای چین و پاکستان نزدیک است و با استقرار تجهیزات جاسوسی و راداری میتواند بسیاری از تحرکات منطقه را رصد کند. پاکستان در جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل جانب ایران را گرفت و حتی تهدید کرد چنانچه به ایران حمله اتمی شود به اسرائیل پاسخی اتمی خواهد داد؛ اخیرا نیز در رویدادی که آمریکا بعدا متوجه آن شد با عربستان به توافق رسید که همکاری نظامی دوجانبه داشته باشند و اگر کشوری به یکی از طرفین حمله کرد، دیگری به کمک او بشتابد. این توافق پس از آن صورت گرفت که اسرائیل با نقض حریم هوایی عربستان و به منظور ترور رهبران حماس به دوحه پایتخت قطر حمله کرد. دو روز پیش وزیر خارجه پاکستان اعلام کرد کارکرد توافقنامه نظامی با سعودی چیزی شبیه پیمان آتلانتیک شمالی(ناتو) است و البته کشورهای دیگر منطقه نیز اگر مایل باشند میتوانند به آن بپیوندند. از آن طرف پایگاه بگرام با توجه به تنش در غرب آسیا و نا امن شدن فضا برای آمریکایی ها در صورت ماجراجویی های جدید میتواند جایگزین مناسبی برای اشراف اطلاعاتی بر مرزهای ایران هم باشد؛ نزدیک شدن هر چه بیشتر چین و هند و بروز اختلافات تجاری و تعرفه ای بین واشنگتن و دهلی نو، و نیز حمایت های پکن از تهران در جریان جنگ ۱۲ روزه که عمدتا از طریق پاکستان صورت میگرفت، از دیگر انگیزه های ترامپ برای حضور در افغانستان و بر هم زدن معادلات ضد آمریکایی اخیر است. اینکه طالبان چگونه واکنشی به این تهدید ترامپ خواهد داشت مسئله ای جداگانه است، لیکن همه این دست و پا زدن ها ناشی از افول ملموس جایگاه آمریکا نه فقط در منطقه، که حتی در جهان است؛ آمریکا چه بخواهد چه نخواهد مجبور است با واقعیت ها کنار بیاید که کشورها به مرور از زیر سلطه اش خارج شده و امروز هر کدام حرف های زیادی برای گفتن دارند. دوره آمریکا و اروپا کم کم به سر آمده و به تدریج قدرت های جدیدی ظهور خواهند کرد که هم توان نظامی و هم سلطه اقتصادی آمریکا را به چالش کشیده و به حاشیه خواهند برد. کشورهایی مانند چین، روسیه، ایران، برزیل، اندونزی، هند، پاکستان، و حتی کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس که با حماقت ترامپ و نتانیاهو درحال فاصله گرفتن از آمریکا و روی آوردن به کشورهای دیگری چون روسیه، چین، و حتی بهبود روابط و کنار گذاشتن اختلافات با ایران هستند. قبلا نیز نوشتم اوضاع بر خلاف آنچه تبلیغ میشود در حال در رفتن از دست آمریکا است، و شرایط اصلا مطابق میل واشنگتن نیست! *بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.