حیدو هدایتی و بهزاد عمرانی بازیگر تماشاخانه‌های تهران شدند
این شب‌ها حیدو هدایتی و بهزاد عمرانی روی صحنه هستند، البته نه در صحنه کنسرت که در صحنه تئاتر.
این شب‌ها حیدو هدایتی و بهزاد عمرانی روی صحنه هستند، البته نه در صحنه کنسرت که در صحنه تئاتر. به گزارش ، حیدو هدایتی، خواننده و نوازنده بوشهری، و بهزاد عمرانی، بنیان‌گذار و خواننده اصلی گروه موسیقی بمرانی، این شب ها روی صحنه تئاتر هستند. حیدو هدایتی با نمایش «بی‌خوابی مردمان نجیب» کار سام موسایی روی صحنه است و بهزاد عمرانی هم بازیگر نمایش «نیمه تاریک ماه» کار داود بنی اردلان است که هر دو در تماشاخانه شهرزاد در حال اجرا هستند. او در باره انتخاب حیدو هدایتی هم توضیح داده: «از ابتدا می‌دانستم که حیدو هدایتی، به عنوان یک آرتیست مولف، انتخاب مناسبی است.» حیدو هدایتی هم که اصولا درس سینما خوانده و تجربه بازیگری در سینما را دارد، در باره این نمایش گفته: «این اثر یک کنسرت‌نمایش نیست. من وصله‌پینه‌کردن عناصر متفاوت را دوست ندارم و تلاش کردم این اتفاق در کار نیفتد. کانسپت اصلی موسیقی نمایش، الهام از زندگی آدم‌های معمولی است و کوشیده‌ام برداشتی از موسیقی اصیل ایران ارائه دهم.» اما بهزاد عمرانی در همین تماشاخانه شهرزاد نمایش نیمه تاریک ماه را در حال اجرا دارد. بهزاد عمرانی موسس و خواننده گروه بمرانی و همین طور سازنده پادکست «رختکن بازنده ها» است و در چند فیلم و نمایش هم بازی کرده است. از جمله فیلم های «خشم و هیاهو» ساخته هومن سیدی و «بی نامی» به کارگردانی علیرضا صمدی. همینطور نمایش های «ننه دلاور بیرون پشت در»، «دیو و دلبر»، «کانگورو» و «بام تهران» که در آنها بازیگر و نوازنده بوده است. نیمه تاریک ماه هم جدیدترین تجربه او در تئاتر است. نمایش برداشتی از فیلم ایتالیایی غریبه های تمام عیار perfect strangers)) است که نسخه های مختلفی هم در کشورهای مختلف از آن ساخته شده است. این نمایش یک بار در سال ۹۸ اجرا شده و اجرایی که در الان در تماشاخانه شهرزاد روی صحنه است، بازتولید همان کار است. داود بنی اردلان در باره این بازتولید گفته است: «به نظرم موضوع اصلی نمایش، یعنی روابط انسانی و نحوه مواجهه آدم‌ها با یکدیگر، همچنان کارکرد دارد و پاسخگوست. روابط انسانی تاریخ مصرف ندارد؛ چه در جغرافیای امروز ما، چه در هر جای دیگر دنیا. تنها شکل و معنای آن در فرهنگ‌های مختلف تغییر می‌کند. در این نمایش، تأثیر تکنولوژی بر روابط و حتی جایگزینی انسان با تکنولوژی، انگیزه‌ای شد تا دوباره آن را اجرا کنم، به امید اینکه نسل جدید هم با آن ارتباط برقرار کند.» او در باره بازیگران هم گفته است: «ین روزها به نظرم موضوع اصلی نمایش، یعنی روابط انسانی و نحوه مواجهه آدم‌ها با یکدیگر، همچنان کارکرد دارد و پاسخگوست. در واقع این سال‌ها، علاقه من نگاه به روابط انسانی است. روابط انسانی تاریخ مصرف ندارد؛ چه در جغرافیای امروز ما، چه در هر جای دیگر دنیا. تنها شکل و معنای آن در فرهنگ‌های مختلف تغییر می‌کند. در این نمایش، تأثیر تکنولوژی بر روابط و حتی جایگزینی انسان با تکنولوژی، انگیزه‌ای شد تا دوباره آن را اجرا کنم، به امید این که نسل جدید هم با آن ارتباط بگیرد. این اثر برای مخاطب عام طراحی شده است حتی کسانی که شاید چندان با تئاتر آشنا نباشند.»
« بازگشت به لیست اخبار