خانهای از دینامیت؛ هشدار یا اعلان جنگ؟ نگاهی به آخرین ساخته جنجالی خانم کارگردان رازدار کاخ سفید
این امکان وجود دارد که ایالات متحده خود را درگیر چندین مناقشه همزمان با قدرتهای هستهای بزرگ بیابد. اگر جنگ در اوکراین به درگیری گستردهتری میان ناتو و روسیه تبدیل شود.
این امکان وجود دارد که ایالات متحده خود را درگیر چندین مناقشه همزمان با قدرتهای هستهای بزرگ بیابد. اگر جنگ در اوکراین به درگیری گستردهتری میان ناتو و روسیه تبدیل شود. سرویس فرهنگ و هنر مشرق - «کاترین بیگلو» تا پیش از سال ۲۰۰۱، فیلمسازی مشابه بسیاری از همکارانش در هالیوود بود. او تا آن زمان آثاری را در ژانرهای مختلف کارگردانی کرده و در زمره فیلمسازان جریان اصلی قرار داشت. این روند تا سال ۲۰۰۱ ادامه یافت، تا اینکه وی فیلم سینمایی «K-۱۹: ویدومِیکر» (K-۱۹: The Widowmaker) را درباره یکی از زیردریاییهای مهم اتحاد جماهیر شوروی، با مأموریت آزمایش موشکی در اقیانوس آرام، ساخت. در آغاز تیتراژ این فیلم، این عبارت به چشم میخورد: «بر اساس داستانی گفتهنشده». گذر از سایه همسرپیشین تا شکستن سقف شیشهای اسکار بیگلو تا پیش از ساخت فیلم «مهلکه» (The Hurt Locker) در سال ۲۰۰۸، عمدتاً در رسانهها به عنوان همسر سابق «جیمز کامرون» شناخته میشد.این تصویر در مراسم اسکار ۲۰۱۰ برای همیشه دگرگون شد، هنگامی که بیگلو برای فیلم «مهلکه» موفق به کسب جایزهٔ اسکار بهترین کارگردانی و بهترین فیلم شد. در آن سال، رقیب اصلی او در هر دو بخش، جیمز کامرون با فیلم «آواتار» (Avatar) بود. با این پیروزی تاریخی، بیگلو به نخستین زن در تاریخ آکادمی علوم و هنرهای سینما تبدیل شد که جایزهٔ بهترین کارگردانی را کسب کرده است. نقطهٔ اوج دراماتیک این رویداد، کسب این افتخار در رقابتی مستقیم با همسر سابقش بود. شایعات حمایت پنتاگون از فیلمهای بیگلو در مورد دو فیلم «کی-۱۹: ویدومیکر» و «مهلکه» (The Hurt Locker) این شایعه مطرح بود که برجستهشدن کارگردان این آثار در صنعت سینما، ناشی از حمایت مستقیم نهادی نظامی- امنیتی است؛ ادعایی که همواره فاقد ارائهٔ هرگونه سند معتبر باقی ماند. از سوی دیگر، هر دو فیلم، برخلاف تولیدات متعارف سینمای جریان اصلی و نتوانستند در گیشه به مخاطبان انبوه جهانی دست پیدا کنند. اگر سینمای غرب صنعتی است، چرا به عدم اقبال این دو فیلم در گیشه توجهی نشد؟ «کاترین بیگلو» روی جلد مجله تایم «سیدقیقه پس از نیمهشب»؛ بازتاب عملیات شکار بنلادن بر پرده سینما بیگلو در فیلم بعدی خود با عنوان «سیدقیقه پس از نیمهشب» (Zero Dark Thirty)، به روایت عملیات شناسایی و انهدام «اسامه بنلادن»، رهبر شبکه تروریستی القاعده، توسط نیروهای ایالات متحده آمریکا پرداخت. این فیلم که توسط او و «مگان الیسون» تهیهکنندگی شده، برای نخستین بار در ۱۹ دسامبر ۲۰۱۲ در لسآنجلس به نمایش درآمد و اکران سراسری آن از ۱۱ ژانویه ۲۰۱۳ آغاز شد. «سیدقیقه پس از نیمهشب» با استقبال گستردهای از سوی منتقدان مواجه شد و در فهرست ده فیلم برتر سال ۲۰۱۲، از سوی ۹۵ منتقد سینمایی جای گرفت. گزارش سازمان نظارتی «دیدهبان قضایی» (Judicial Watch) درباره همکاری مستقیم کاترین بیگلو با کاخ سفید و سازمان سیا دسترسی طبقهبندیشده کاخ سفید به خانم کارگردان یک سال پیش از اکران فیلم، در ژانوییه ۲۰۱۲، سازمان نظارتی «دیدهبان قضایی» (Judicial Watch) نتایج تحقیقاتی را منتشر کرد که نشان میداد کاخ سفید اطلاعات طبقهبندیشدهای را در اختیار «کاترین بیگلو»، کارگردان فیلم در دست تولید دربارهٔ عملیات شکار «اسامه بنلادن»، قرار داده است. طبق یک رونوشت ایمیل داخلی سازمان سیا (CIA)، بیگلو و بوآل علاوه بر این، به «والت» (The Vault) - ساختمانی در مقر سیا که بخشی از برنامهریزیهای عملیات بنلادن در آن انجام شده بود ، دسترسی پیدا کردند. «کاترین بیگلو» افشای ۲۶۶ صفحه سند محرمانه درباره همکاری اوباما و بیگِلو بر اساس گزارشهای مستند، سازمان دیدهبان قضایی در مجموع موفق به دریافت ۱۵۳ صفحه سند از وزارت دفاع و ۱۱۳ صفحه سند از سازمان سیا شد. «تام فیتون»، رئیس این سازمان، در بیانیهای رسمی تأکید کرد: این افشاگریها با واکنش تند مقامات بلندپایه مواجه شد. «پیتر کینگ»، رئیس کمیته امنیت داخلی مجلس نمایندگان از ایالت نیویورک، در بیانیهای هشدار داد که بیگلو و بوآل وارد «همکاری بسیار نزدیک، بیسابقه و بالقوه خطرناکی با مقامات ارشد سیا، وزارت دفاع، کاخ سفید و یک شرکت لابیگری سرشناس دموکرات» شدهاند. از مقاله نیویورک تایمز تا تکذیب کاخ سفید سخنگوی کاخ سفید: ما به هیچوجه درباره اطلاعات طبقهبندیشده گفتوگو نمیکنیم. امیدوارم در شرایطی که کشور همچنان با تهدیدات تروریستی مواجه است، کمیته امنیت داخلی مجلس موضوعات مهمتری برای بررسی داشته باشد تا یک فیلم سینمایی.تحقیقات در این پرونده پس از انتشار مقالهای تحلیلی توسط «مورین دیوید»، روزنامهنگار نیویورک تایمز در اوت ۲۰۱۱ کلید خورد. دیوید در این مقاله دولت اوباما را متهم کرده بود که در حالی به شدت با افشای اطلاعات طبقهبندیشده برخورد میکند، خود «دسترسی به محرمانهترین مأموریت تاریخ» را در اختیار افراد منتخب قرار داده است. در پاسخ به این اتهامات، «جی کارنی»، سخنگوی وقت کاخ سفید، در نشست خبری همان ماه، ادعاهای مطرحشده را «کاملاً بیاساس» خواند و اظهار داشت: «ما به هیچوجه درباره اطلاعات طبقهبندیشده گفتوگو نمیکنیم. امیدوارم در شرایطی که کشور همچنان با تهدیدات تروریستی مواجه است، کمیته امنیت داخلی مجلس موضوعات مهمتری برای بررسی داشته باشد تا یک فیلم سینمایی.» انتشار بیانیه مشترک سازندگان در پی جنجالهای رسانهای، کاترین بیگلو و مارک بوآل در بیانیهای مشترک اعلام کردند: «پروژهی سینمایی ما درباره تعقیب دهسالهی اسامه بنلادن، سالهاست که در دست تولید است و حاصل تلاشهای مشترک سه دولت ایالات متحده — شامل دولتهای کلینتون، بوش و اوباما — و همچنین همکاریها و راهبردهای اجرایی وزارت دفاع و سازمان اطلاعات مرکزی (CIA) است. در واقع، کار خطرناک یافتن تحتتعقیبترین فرد جهان، توسط اعضای جامعهی نظامی و اطلاعاتی انجام شد که جان خود را بیهیچ ملاحظهی سیاسی برای خیر عمومی به خطر انداختند. این یک دستاورد آمریکایی بود قهرمانانه و فراجناحی و هیچ مبنایی وجود ندارد که نشان دهد فیلم ما این پیروزی عظیم را به شکلی دیگر به تصویر میکشد.» مستندات ارائه شده در ابتدای این گزارش نشان میدهد بیگلو از فیلمسازان نزدیک به مقامات سیاسی، نظامی و امنیتی است و پس از فیلم مذکور مسیر متفاوتی را در پیش گرفته است و او بازوی فرهنگی رسمی ایالات متحده است. این ادعا را در ادامه با ساخت فیلم «دیترویت» میتوان به صورت مصداقی تر بررسی کرد. در ادوار مختلف شورش های نژادی در آمریکا با محوریت سیاهپوستان تبدیل به موضوعی امنیتی میشود. بیگلو در ادامه مسیر فیلمسازی حکومتیاش، قبل از شورشهای نژادی پس از مرگ «جورج فلوید» با الهام از رخدادهای دیترویت فیلمی با این موضوع و با نگاهی قابل امنیتی ساخت. شورشهای نژادی در دهههای مختلف در ایالاتهای مختلف آمریکا تکرار میشوند و این بحران پس قتل وحشیانه رادنی کینگ در سال ۱۹۹۲ شدت گرفت. کاترین بیگلو کارگردانی است که آثار بیست و پنج سال اخیر او با رویکرد گفتمان رسمی «عموسام» ساخته شده است. نگرشی که برخواسته با گفتمان امنیت ملی ایالات متحده است و علی رغم نزدیکی کارگردان به دموکراتها نمیتوان آثار او و پیامد آثارش را حزبی تلقی کرد. آثار بیست و چند ساله این کارگردان با رویکرد توجیههای سیاستهای رسمی کاخ سفید و هشدارهای آینده ساخته میشوند. با این تفاسیر آخرین فیلم «خانم کارگردان» با عنوان «خانهای از دینامیت» را باید که بدون اکران عمومی و توسط بنگاه سیاسی نزدیک به قدرت، نتفلیکس، پخش شده را باید هشداری برای آینده تلفی کرد؟ نمایی از «خانهای از دینامیت» موشک در راه است، یا فقط یک اعلان جدید؟ «خانهای از دینامیت» (A House of Dynamite) آخرین ساخته بیگلو در تاریخ ۲۵ اکتبر در نتفلیکس منتشر شد. داستان فیلم با شناسایی راداری یک موشک قارهپیمای هستهای (ICBM) که بهسوی خاک اصلی ایالات متحده در پرواز است آغاز میشود. سپس، فیلم واکنشهای وحشتزده مقامات آمریکایی را نشان میدهد، هنگامی که از مسیر مرگبار موشک مطلع میشوند و درمییابند که خودشان و تمامی عزیزانشان ممکن است پیش از پایان روز به تودهای از خاکستر رادیواکتیو تبدیل شوند. در چنین شرایطی، پرسشهای بنیادینی را میتوان مطرح کرد: آیا«خانهای از دینامیت» نوعی اعلان قرمز و هشدار ایالات متحده نسبت به رقبای سیاسی -هستهای است؟ آیا آمریکا جنگهای تازهای را آغاز خواهد کرد؟ آنچه فیلم «خانهای از دینامیت» (A House of Dynamite) را از آثار پیشین دربارهی جنگ هستهای متمایز میکند، این است که آغاز فاجعه را در «زمان واقعی» ، از دید کسانی که مستقیماً درگیر آن هستند، به تصویر میکشد. نمایی از «خانهای از دینامیت» هشدار از شمال: وقتی رادارها از خواب بیدار میشوند با آغاز فیلم، شاهد آنه ستیم که نیروهای نظامی ایالات متحده در پایگاه «فورت گریلی» (Fort Greely) در ایالت آلاسکا — یک تأسیسات ارتش واقع در منطقهای دورافتاده، حدود صد مایل جنوبشرقی شهر فیربنکس ، پرتاب یک موشک قارهپیمای هستهای (ICBM) را شناسایی میکنند که از محلی نامعلوم در نزدیکی سواحل کره شمالی به سمت خاک آمریکا در حال حرکت است. در چند دقیقه نفسگیر بعدی، دو موشک رهگیر زمینی (GBI) را به سوی موشک مهاجم شلیک میکند، عملیاتی ذاتاً دشوار که در نهایت با شکست مواجه میشود و ایالات متحده در برابر این پرتاب اتمی بیدفاع میشود. در بخشهای بعدی فیلم، مقامات نظامی و غیرنظامی در مراکز فرماندهی مختلف — از جمله اتاق وضعیت کاخ سفید، ستاد آژانس مدیریت بحران فدرال ، و مرکز عملیات جهانی فرماندهی راهبردی ایالات متحده (STRATCOM) در پایگاه هوایی آفِت در ایالت نبراسکا — تلاش میکنند تا عامل پرتاب موشک را شناسایی کرده و درباره پاسخ مناسب ایالات متحده تصمیم بگیرند. رئیسجمهوری در آستانهی دکمه قرمز بخش عمدهای از صحنههای پایانی فیلم بر دوراهی اخلاقی و راهبردی رئیس جمهور آمریکا تمرکز دارد. در انتهای فیلم این چالش مطرح میشود: باید تا روشنشدن هویت مهاجم، پاسخ هستهای را به تأخیر انداخت، یا باید بیدرنگ موشکهای قارهپیمای آمریکا را بهسوی پایگاههای هستهای چین، روسیه، کره شمالی و ایران شلیک کرد؟ تصمیمی که شاید بتواند از حملات بیشتر جلوگیری کند، اما بهطور اجتنابناپذیر باعث تلافی هستهای گسترده ازرقبای سیاسی - نظامی ایالات متحده میشود. هرچند فیلم اطلاعات چندانی درباره زمینهی سیاسی این بحران ارائه نمیدهد، اما مشخص میشود که تنشها میان ایالات متحده با چین، روسیه کره شمالی و ایران در حال افزایش است و نیروهای آمریکایی در حالت آمادهباش دائمی برای هرگونه تحریک یا اقدام نظامی بهسر میبرند. فیلم تصویری واقعگرایانه از ابزارهای مدرن جنگی از جمله موشکهای ر...
« بازگشت به لیست اخبار