دادستان‌ها مخاطب اصلی این نقش هستند |‌ بازیگران سریال‌ها باید متنوع‌تر انتخاب شوند

بازی مجید پتکی بازیگر نقش دادستان سریال «محکوم» این روزها بیشتر از بقیه بازیگران نقش مکمل این مجموعه مورد توجه است. علت این توجه را از زبان خودش بخوانید.

بازی مجید پتکی بازیگر نقش دادستان سریال «محکوم» این روزها بیشتر از بقیه بازیگران نقش مکمل این مجموعه مورد توجه است. علت این توجه را از زبان خودش بخوانید. : مجید پتکی، بازیگر متولد رشت و دانش‌آموخته رشته کامپیوتر از دانشگاه لاهیجان، یکی از هنرمندان فعال و پرکار سال‌های اخیر است؛ هنرمندی که تاکنون پنج جایزه بین‌المللی بهترین بازیگر مرد را دریافت کرده و با کارگردان‌های مطرحی همچون محمد رسول‌اف، مهران مدیری، کمال تبریزی، فریدون جیرانی، نیما جاویدی، محمدحسین مهدویان و... در آثار مختلف سینمایی، تلویزیونی و شبکه نمایش خانگی همکاری کرده است. او در جدیدترین حضور خود در شبکه خانگی، در سریال «محکوم» نقش دادستان محبی را ایفا کرده است. به همین بهانه با او گفت‌وگو کردیم. بسیاری از بازیگران اصلی‌ترین دلیل پذیرش یک اثر را فیلم‌نامه خوب می‌دانند. نقش دادستان محبی به‌تنهایی چه ویژگی‌هایی داشت که شما را جذب کرد؟ دلیل اصلی پذیرش این نقش ابتدا اعتمادی بود که به سیامک مردانه داشتم. وقتی دستیار ایشان برای این نقش با من تماس گرفت، متوجه شدم که مردانه قطعاً توان اجرای این نقش را در من دیده است. از سوی دیگر، نقش دادستان برایم جذاب بود؛ زیرا در گذشته نقش‌هایی همچون کارآگاه، رئیس کلانتری و مأمور آگاهی را بازی کرده بودم اما از مجموعه قوه قضائیه نقشی را تجربه نکرده بودم. امیدوارم این قشر از جامعه، که این شغل را انجام می‌دهند، دادستان محبی را شخصیتی پذیرفتنی دیده باشند؛ شخصیتی که به نیروهای زیردست خود اهمیت می‌دهد و می‌خواهد قانون برای آن‌ها نیز کامل رعایت شود. برای بازیگری با دیدگاه شما، معمولاً بلندی یا کوتاهی نقش اهمیت کمتری دارد و تأثیرگذاری آن مهم‌تر است. درست است. البته این‌گونه هم نیست که میزان حضور در یک اثر هیچ تفاوتی نداشته باشد. گاهی دوست دارم نقش هم طول داشته باشد و هم عرض؛ یعنی هم دیده شود و هم از نظر حرفه‌ای و مالی با طولانی بودن حضورم معاشم تأمین شود. چون از این حرفه ارتزاق می‌کنم، بدیهی است که طولانی بودن نقش برایم اهمیت دارد. اما از نگاه دیگر، اعتقاد دارم اگر نقشی مهم نبود، نویسنده آن را در فیلم‌نامه نمی‌آورد. حتی نقش مکمل نیز اهمیت بسیاری دارد، زیرا قرار است در کنار نقش اصلی عمل کند و مکمل بودن خود را نشان دهد. معمولاً بازیگران نقش‌های اصلی زمانی موفق هستند که نقش‌های مکمل خوبی در کنارشان قرار گرفته باشد. به‌عقیده من نقش مکمل آن‌قدر اهمیت دارد که جایزه مستقلی برای آن در جشنواره‌ها در نظر گرفته می‌شود. بنابراین همان‌طور که بر روی نقش اصلی انرژی صرف می‌شود، باید برای تمام نقش‌ها نیز چنین باشد. به‌نظر شما نقش دادستان محبی در سریال «محکوم» چه جذابیتی برای اجرا داشت؟ چطور به این نقش نزدیک شدید؟ همانند همه نقش‌ها، ابتدا به سراغ مستندات رفتم. اگر شخصیت در جامعه حضور واقعی دارد، حتماً به سراغ افراد شاغل در آن حرفه می‌روم تا رفتارسنجی دقیق‌تری داشته باشم. گاهی اوقات نیز سال‌ها با گروه‌هایی از جامعه در تعامل بوده‌ام و اطلاعات کافی از رفتارهای حرفه‌ای آن‌ها در ذهن دارم و این ویژگی‌ها را به کاراکتری که نویسنده نوشته اضافه می‌کنم. تا امروز چه بازخوردی از مخاطبان این سریال گرفتید؟ به دلیل مشغله کاری کمتر فرصت می‌کنم آثار خود را کامل تماشا کنم، اما برخی قسمت‌های سریال «محکوم» را دیده‌ام. بیشتر از طریق بازتاب‌های اجتماعی متوجه کیفیت اثر شده‌ام. بسیاری از مردم هنگام دیدن من درباره سریال صحبت می‌کنند که نشان‌دهنده دیده‌شدن اثر است. طبیعی است هر سریال دیده‌شده‌ای هم تحسین می‌شود و هم نقد می‌شود. امیدوارم این نقدها توسط کارگردان، تهیه‌کننده و سایر عوامل شنیده شود تا در آثار بعدی بهبود حاصل شود. به سیامک مردانه تبریک می‌گویم که نخستین تجربه او با استقبال خوبی مواجه شده است. شما در شبکه نمایش خانگی، تلویزیون و سینما هم‌زمان فعالیت دارید. چه نگاهی نسبت به عملکرد این فضاها دارید؟ یکی از دلایل موفقیت نمایش خانگی، دسترسی آسان و گسترده مخاطبان است. تماشاگر می‌تواند در هر زمان و مکان اثر را ببیند و محدودیت ساعات پخش تلویزیون را ندارد. همچنین سرمایه‌گذاری مناسب باعث می‌شود اثر باکیفیت‌تری تولید شود. در تلویزیون گاهی به دلیل محدودیت بودجه، نویسنده مجبور است طرح‌های بزرگ خود را ساده‌سازی کند. اما در پلتفرم‌ها نویسنده و عوامل آزادی عمل بیشتری دارند و آثار بهتر دیده می‌شوند. البته مشکلاتی هم وجود دارد؛ مثلاً برخی آثار محدودیت سنی دارند اما نوجوانان بدون توجه آن را تماشا می‌کنند. با این حال عملکرد شبکه نمایش خانگی در مجموع موفق‌تر بوده است. البته معتقدم بازی در سینما بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد. از سوی دیگر، تعداد بازیگران ثابت در پلتفرم‌ها محدود است و بسیاری از چهره‌های جدید کمتر دیده می‌شوند. حتی برخی بازیگران باسابقه نیز به‌اندازه توان واقعی‌شان دیده نمی‌شوند. من نیز که آموزشگاه سینمایی در رشت تأسیس کرده‌ام، تلاش می‌کنم استعدادهای گیلان را کشف و معرفی کنم. سینمای ایران زمانی می‌تواند موفق باشد که فرصت برابر به همه استعدادها بدهد.