درسی برای عوامل فیلم‌های ایرانی | همکاری جالب طراح صحنه و آهنگساز «آواتار»

درسی برای عوامل فیلم‌های ایرانی | همکاری جالب طراح صحنه و آهنگساز «آواتار»

1404/10/10 - 21:41 493 بازدید
وقتی صحبت از همکاری‌های فیلم‌سازی می‌شود، معمولاً کسی به همکاری نزدیک آهنگساز با طراح صحنه فکر نمی‌کند، یا به این‌که طراح لباس بنشیند و با هنرمندان جلوه‌های ویژه جزئیات را بررسی کند. اما فیلم‌های «آواتار» اصلاً فیلم‌های معمولی نیستند.
از آن‌جا که فرنگلن می‌خواست موسیقی‌اش حس مکان ایجاد کند، همکاری نزدیک با کول و پراکتر حیاتی بود؛ همان‌طور که همکاری با اسکات اهمیت داشت، چون شیوه لباس پوشیدن شخصیت‌ها درباره فرهنگ‌شان و نوع موسیقی‌ای که می‌نوازند یا گوش می‌دهند حرف می‌زد. کامرون گفت: «از سایمون خواستم زودتر وارد کار شود و روی موسیقی بومی کار کند، چون ما باید آیین‌ها را پشتیبانی کنیم. آیین چه شکلی است؟ چه می‌خوانند؟ چه وردهایی می‌گویند؟ بخش زیادی از ملودی‌ها باید همان موقع ساخته شود، خیلی قبل‌تر از این‌که سایمون صحنه‌های تدوین‌شده‌ای برای کار داشته باشد.» در حالی که فرنگلن روی موسیقی بومی کار می‌کرد، اسکات و طراحان صحنه به سراغ الگوهای واقعی رفتند. کول گفت: «همه‌چیز با تحقیق شروع می‌شود. ما این چیزها را از هوا درنمی‌آوریم. سعی می‌کنیم از تنوع شگفت‌انگیز مناظر، محیط‌ها و فرهنگ‌های بومی در سراسر جهان الهام بگیریم و به آن‌ها احترام بگذاریم.» برای هر قبیله ـ از جمله گروه‌های جدیدی مثل بازرگانان باد و مردم خاکستر که در «آواتار: آتش و خاکستر» معرفی شدند ـ سرپرستان بخش‌ها با هم کار کردند تا مطمئن شوند هر انتخاب طراحی، از نظر دراماتیک توجیه دارد و صرفاً «باحال» نیست. کول درباره مردم خاکستر گفت: «ما از محیط زندگی‌شان الهام گرفتیم؛ آن‌ها مثل ناوی‌ها می‌سازند، اما از چوب سوخته، استخوان و پوست استفاده می‌کنند. آن‌ها صنعتگران باهوش و ماهری هستند.» بر همین اساس، اسکات به مردم خاکستر به‌عنوان انسان‌هایی نگاه کرد که مهارت دستی‌شان در لباس‌هایشان بازتاب پیدا می‌کند. او گفت: «آن‌ها از محیط‌شان برای ساخت لباس‌های خود استفاده می‌کنند.» و اشاره کرد که یکی از جنبه‌های غیرمعمول فیلم‌های «آواتار» این است که فرایند طراحی لباس در دو مرحله انجام می‌شود. یکی دیگر از سرپرستان بخشی که همکاری نزدیکی با تدوینگران داشت، مدیر انتخاب بازیگر، مارجری سیمکین، بود. او گفت هنگام ارسال نوارهای تست بازیگری در مراحل اولیه، به قضاوت تیم تدوین تکیه می‌کرد. «اگر وقتی کسی را به آن‌ها نشان می‌دهم، اخم نکنند، حس می‌کنم کارم درست بوده، چون قرار است مدت‌ها بارها و بارها به این چهره‌ها نگاه کنند.» او افزود که به‌دلیل مسائل امنیتی پیرامون دنباله‌های «آواتار»، ناچار بوده از تدوینگران بخواهد در تدوین تست‌ها برای نمایش به کامرون کمک کنند؛ کاری که معمولاً خود تیم انتخاب بازیگر انجام می‌دهد. کامرون می‌گوید چون همه از همان ابتدا با تمام قوا شروع می‌کنند، فیلم‌های «آواتار» از پیش‌تصویربرداری به شکل سنتی استفاده نمی‌کنند؛ چون در جریان آماده‌سازی، همان‌وقت در حال جمع‌آوری آجرهای سازنده فیلم نهایی هستند. او گفت: «من طرفدار پروییزوال کی‌فریم نیستم. حس می‌کنم کسی دیگر دارد فیلم مرا میزانسن و کارگردانی می‌کند. ترجیح می‌دهم با یک گروه آدم خلاق دور هم جمع شویم و شروع کنیم. ما همیشه می‌گوییم: “ما همه‌چیز را در پیش‌تولید درست می‌کنیم.”»
« بازگشت به لیست اخبار