سلاح ترورِ اسرائیل چگونه کار می‌کند؟

اکنون اسرائیل به ترور به ویژه «ترورهای دولتی» به عنوان «سلاحی کارآمد و فلج کننده» می‌نگرد و هر چند این ترورها شاید تاثیری در عزم و اراده سازمان‌های چریکی و مبارز نداشته باشد، اما درباره کشورها و دولت های مستقر داستان متفاوت است .

به گزارش ، صابر گل‌عنبری-کارشناس مسائل بین‌الملل: انصار الله یمن شنبه گذشته از ترور نخست وزیر دولت «تغییر و سازندگی» و جمعی از وزرای آن در حمله پنجشنبه گذشته اسرائیل به صنعا خبر داد. به جرات می‌توان گفت که در دنیای معاصر هیچ طرفی اندازه اسرائیل از زمان تاسیسش در 1948 تاکنون در سطح منطقه و جهان بی‌محابا دست به ترور نزده است. در این راستا نیز، نفس اقدام اسرائیل برای آغاز جنگ علیه ایران و رسیدن جنگنده‌هایش به آسمان خلیج فارس و تهران و ترور مقامات ارشد نظامی، رهبران کشورهای منطقه را نسبت به تل‌آویو محتاط‌تر و بیش از هر زمان دیگری در مواجهه با آن «بی‌عمل‌تر» خواهد کرد. کما این که در دو ماه اخیر در حالی که مواضع اروپا علیه اسرائیل تندتر شده است، اما حتی برخی کشورهای منطقه در مواضع اعلامی خود در قبال تحولات غزه احتیاط بیشتری می‌کنند و دیگر مثل قبل موضع‌گیری کلامی تند نمی‌کنند. همین متغیر، «دست به عصا شدن» حاکمان منطقه را مضاعف کرده و آنان را بیش از پیش به سوی سیاست‌های محافظه‌کارانه و دوری از هر گونه ریسکی سوق می‌دهد. در مقابل تداوم این روند، فرصت‌های بیشتری را فراروی اسرائیل در منطقه در آینده قرار می‌دهد و اگر کنترل و مهار نشود، احتمالا امر کلانی مثل عادی‌سازی روابط میان اسرائیل و دیگر کشورها در آینده بدون هیچ ما به ازایی رخ دهد. در این راستا هم در حالی که برزیل از پذیرش سفیر اسرائیل خودداری کرد، اما بحرین چند روز پیش سفیر آن را پذیرفت. این در حالی است که منامه در نوامبر 2023 اعلام کرد که سفیرش را از تل آویو «برای حمایت از مساله فلسطین» فراخوانده است و سفیر اسرائیل هم آن زمان بحرین را ترک کرد. اما اینکه اخیرا و پس از این پاکسازی نژادی و نسل کشی گسترده در غزه که بسیار فراتر از نوامبر 2023 است و متعاقب اظهارات نتانیاهو درباره «اسرائیل بزرگ»، سفیر اسرائیل را پذیرفته است؛ جدا از دلایل پیدا و پنهان دیگر، تا حدودی بی‌ارتباط هم با پیامدهای آزادی عمل اسرائیل برای حمله و ترور در منطقه نیست.