فرمول هند برای پیروزی در جنگ با ترامپ

حمله تعرفه‌ای ترامپ، هند را در موقعیت متزلزلی قرار داده است و دهلی‌نو برای خروج از این وضعیت، سه استراتژی را به طور همزمان به کار می‌گیرد.

حمله تعرفه‌ای ترامپ، هند را در موقعیت متزلزلی قرار داده است و دهلی‌نو برای خروج از این وضعیت، سه استراتژی را به طور همزمان به کار می‌گیرد. به گزارش مشرق، دهلی‌نو از خشم و عصبانیت اخیر دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، در مورد تعرفه‌ها، غافلگیر شده است. سیاست‌گذاران هندی، برخی تنش‌های تجاری با آمریکا را در دوره دوم ریاست جمهوری ترامپ پیش‌بینی می‌کردند، اما امیدوار بودند که رابطه قوی نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند با ترامپ، همراه با اهمیت ژئواستراتژیک شراکت هند و آمریکا، آنها را از اهداف حمایت‌گرایانه واشنگتن در امان نگه دارد. در واقع، تا همین اواخر، به نظر می‌رسید که روابط تجاری هند و آمریکا در جهت مثبتی پیش می‌رود. ترامپ و مودی در دیدار خود در فوریه توافق کردند که تجارت دوجانبه را تا سال ۲۰۳۰، به ۵۰۰ میلیارد دلار افزایش دهند. در اوایل تابستان امسال، به نظر می‌رسید که هند و آمریکا در آستانه امضای یک توافق تجاری هستند. هند همچنین با تهدیدهای قریب‌الوقوع تعرفه‌های غیرمستقیم، از جمله تعرفه‌های سنگین بر داروها و نیمه‌رساناها و تعرفه ۱۰ درصدی بر کالاهای کشورهای عضو بریکس، روبرو است. دهلی‌نو برای خروج از این وضعیت، سه استراتژی را همزمان به کار می‌گیرد. اول، دهلی‌نو با وظیفه خطیر دستیابی به توافق با واشنگتن، بدون نقض هیچ خط قرمز کلیدی که حمایت داخلی مودی را به خطر بیندازد، روبرو است. هند همچنین در تلاش است تا روابط ژئواقتصادی خود با چین را با ظرافت مدیریت کند و تنش‌ها با پکن را بدون نادیده گرفتن نگرانی‌های امنیتی نظامی و اقتصادی از پیش موجود، کاهش دهد. هند در حالی که بین دو قدرت بزرگ قرار می‌گیرد، به دنبال پیشبرد برنامه‌های ژئوپلیتیکی خود برای کسب جایگاه قدرت بزرگ بواسطه تنوع بخشیدن به اقتصاد خود با شرکای جایگزین است. مدیریت فشارهای تعرفه‌ای ترامپ دهلی‌نو در مواجهه با انبوهی از تهدیدهای تعرفه‌ای، تلاش کرده است تا بدون به خطر انداختن منافع کلیدی خود، با واشنگتن به توافق برسد و برخلاف سایر شرکای تجاری واشنگتن، از عجله برای رسیدن به یک توافق نامطلوب خودداری کرده و در عین حال، از تلافی‌جویی خودداری کرده است. موضع قاطع دهلی‌نو، منعکس‌کننده فشارهای سیاسی داخلی است. مودی، هند را به عنوان یک قدرت بزرگ نوظهور که قرار است نقشی کلیدی در نظم ژئوپلیتیکی و اقتصادی آینده ایفا کند، معرفی کرده است و نمی‌تواند به عنوان کسی که هوس‌های ترامپ را ارضا می‌کند، دیده شود. امتیاز دادن به آمریکا خودکشی سیاسی خواهد بود، زیرا جایگاه حزب حاکم بهاراتیا جاناتا را در میان کشاورزان هندی ضعیف خواهد کرد. عوامل دیگری نیز انگیزه هند برای عجله در رسیدن به توافق را کاهش می‌دهد: قانونی بودن تعرفه‌های ترامپ آشکارا به چالش کشیده می‌شود و هند هیچ تضمینی ندارد که ترامپ از توافقی که میان آنها حاصل شود، عقب‌نشینی نکند. با این حال، این رویکرد بدون خطر نیست. ظاهرا صبر ترامپ تمام شده و به دلیل امتناع هند از توافق، تعرفه‌هایی را علیه این کشور وضع کرده است. در حالی که مذاکرات متوقف شده است، اقتصادهای جنوب شرقی آسیا، از جمله ویتنام، اندونزی و فیلیپین، همگی نرخ‌های تعرفه پایین‌تری را تضمین کرده‌اند که آنها را در بازار آمریکا نسبت به هند رقابتی‌تر می‌کند. صادرات هند به آمریکا در سال گذشته،‌ معادل ۲ درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور بود. آیا هند می‌تواند روی چین حساب کند؟ افزایش تجارت با چین می‌تواند به ثبات اقتصاد هند در بحبوحه تهدیدهای تعرفه‌ای واشنگتن کمک کند، به خصوص اگر بتواند صادرات مواد اولیه خود به چین را افزایش دهد. هند نگرانی‌های امنیتی عمیقی در مورد اختلاف مرزی خود با چین دارد. اختلاف مرزی میان دو کشور همسایه به دهه ۱۹۶۰ برمی‌گردد و چندین بار شعله‌ور شده است و آخرین بار در سال ۲۰۲۰، به کشته شدن ۲۰ سرباز هندی در درگیری‌ها در دره گالوان منجر شد. این دو غول آسیایی همچنین دهه‌هاست که برای تثبیت خود به عنوان رهبران جنوب جهان با هم رقابت می‌کنند. با این حال، دهلی‌نو به این امید که از تنش همزمان با هر دو قدرت بزرگ جلوگیری کند، به دنبال بازسازی روابط با پکن است. اما نگرانی‌های عمیق دهلی‌نو در مورد چالش‌هایی که پکن برای امنیت اقتصادی و ملی هند ایجاد می‌کند، به این معنی است که همکاری همچنان محدود خواهد بود. کسری تجاری هند با چین در سال گذشته به رقم هنگفت ۹۹.۲۱ میلیارد دلاری رسید. واردات هند از چین در بخش‌های مختلفی مانند الکترونیک، منسوجات و تولید است که برای اقتصاد هند حیاتی هستند. همکاری اقتصادی بیش از حد با چین می‌تواند به اشباع بازار هند از واردات چینی منتهی شود. علاوه بر این، چین با توجه به جاه‌طلبی‌های خود برای ایفای نقش بیشتر در زنجیره‌های تولید و تامین که در حال حاضر بر آنها تسلط دارد، ممکن است به دنبال همکاری با هند نباشد. اینکه آیا چین با هند همکاری خواهد کرد یا خیر، به تصمیماتی بستگی دارد که در پکن گرفته می‌شود، تصمیماتی که بسیار استراتژیک هستند و اغلب فقط برای منافع خودشان گرفته می‌شوند. هند در حالی که برای تقویت روابط بهتر با چین تلاش می‌کند، باید پیامدهای ژئوپلیتیکی گسترده‌تر اقداماتش را با دقت در نظر بگیرد. از یک سو، بهبود روابط با چین در عین حفظ روابط با آمریکا، هند را در صورت توافق بزرگ چین و آمریکا در موقعیت خوبی قرار می‌دهد. از سوی دیگر، دادن امتیاز به چین در حالی که پکن موضع تهاجمی خود را در قبال مرزهای مورد مناقشه آنها حفظ می‌کند، مودی را ضعیف جلوه می‌دهد و انتقاد مخالفان را به دنبال خواهد داشت. تلاش‌های هند برای تنوع‌بخشی با توجه به خطرات مرتبط با ادغام اقتصادی بیشتر با آمریکا و چین، آیا هند می‌تواند روابط تجاری معناداری با شرکای جایگزین برقرار کند؟ دهلی‌نو بین سال‌های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ برای کاهش وابستگی اقتصادی به چین، مذاکرات تجاری گسترده‌ای را آغاز کرد، اما این تلاش‌ها بین سال‌های ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ شتاب خود را از دست داد، زیرا نگرانی‌ها در مورد حفاظت از صنایع کلیدی داخلی و مسائل بحث‌برانگیزی مانند قوانین مبدا و تنظیم داده‌ها، باعث شد مذاکرات با چندین شریک متوقف شود. با این حال، هجوم تعرفه‌های آمریکا، علاقه هند را به تنوع‌بخشی به روابط تجاری خود برای کاهش آسیب‌پذیری در برابر اجبار اقتصادی از سوی واشنگتن و پکن، دوباره برانگیخته است. دهلی‌نو به تازگی، توافق‌نامه تجارت آزاد با انگلیس را نهایی کرده و مذاکرات تجاری با اتحادیه اروپا، نیوزیلند، پرو و عمان را تسریع یا احیا کرده است و همزمان برای تعمیق توافق‌نامه‌های موجود با شیلی و استرالیا تلاش می‌کند. هند همچنین به دنبال تقویت روابط با سایر اعضای بلوک بریکس بوده و موافقت کرده است که تجارت دوجانبه با برزیل را افزایش دهد و مذاکرات با آفریقای جنوبی را از سربگیرد. با این حال، با توجه به اینکه حدود ۱۸ درصد از صادرات هند به آمریکا و حدود ۱۵ درصد از واردات هند از چین است، چنین اقداماتی ممکن است وابستگی به این دو قدرت بزرگ را به طور قابل توجهی کاهش ندهد. تلاش‌های هند برای تنوع‌بخشی بدون مشکلات احتمالی نیست. آزادسازی تجارت در هند آهسته و از نظر سیاسی بحث‌برانگیز بوده است و جذب سرمایه‌گذاری خارجی پایدار نیازمند اصلاحات ساختاری است که دولت ممکن است تمایلی به اجرای آن نداشته باشد یا قادر به اجرای آن نباشد. اختلافات اساسی عمده میان هند و شرکای کلیدی همچنان پابرجاست و حل آن همچنان دشوار خواهد بود. بر اساس گزارش دیپلمات، جاه‌طلبی‌های هند برای تقویت نقش خود در تولید و تجارت جهانی نیز با چالش‌های متعددی روبرو است.صادرات هند با رقابت سختی از سوی چین و اقتصادهای نوظهور جنوب شرقی آسیا روبرو است که آنها نیز در حال تنوع‌بخشی به بازار آمریکا هستند. هند برای برابری با مقیاس تولید چین تلاش خواهد کرد و صادرات هند ممکن است برای رقابت در بازارهای توسعه‌ یافته مانند اتحادیه اروپا و کانادا که در حال حاضر با رقبای جنوب شرقی آسیا هند توافق‌نامه‌های تجارت آزاد دارند، با مشکل مواجه شود. هشدارهای اخیر ترامپ به تیم کوک، مدیرعامل اپل، در مورد گسترش فعالیت تولیدی در هند نیز نشان می‌دهد که او به هیچ تلاشی از سوی شرکت‌های آمریکایی برای انتقال تولید به هند، پاسخ مثبتی نخواهد داد.