متهمان حالت تعلیق و انتظار ناگهان نگران شدند

روزنامه هم‌میهن که طی چندسال گذشته مدعی شکاف انداختن میان آمریکا و اسرائیل و همچنین شکاف انداختن میان ترامپ و نتانیاهو پیش از جنگ بود،اکنون می‌گوید:ترامپ و نتانیاهو می‌خواهند اوضاع در ایران معلق باشد.

روزنامه هم‌میهن که طی چندسال گذشته مدعی شکاف انداختن میان آمریکا و اسرائیل و همچنین شکاف انداختن میان ترامپ و نتانیاهو پیش از جنگ بود،اکنون می‌گوید:ترامپ و نتانیاهو می‌خواهند اوضاع در ایران معلق باشد. وجود این انتظار و تعلیق تا مدتی اجتناب‌ناپذیر است ولی اگر بخواهد طولانی شود در این صورت دیگر نیازی به آغاز تجاوز جدیدی از سوی دشمنان هم نیست، چون از یک‌سو هزینه‌های مادی و سیاسی جنگ را بر خودشان تحمل نمی‌کنند و از سوی دیگر هزینه‌هایی را بر ایران تحمیل می‌کنند که از نظر سیاسی و اقتصادی و حتی اجتماعی بسیار سنگین است. شاید به همین علت، سخنان آنان در پایان نیافتن جنگ برای ادامه یافتن وضع تعلیق است. راه‌ حل چیست؟ اصلی‌ترین راه، رسیدن به صلح است. البته اغلب ساده و راحت نیست. ولی همواره باید هدف نهائی باشد. راه دوم، مدیریت بحران است که در کوتاه‌مدت ممکن است ولی تداوم آن، بحران را به حالتی عادی تبدیل می‌کند و این بسیار خطرناک است. راه سوم، ارجاع دادن به مرور زمان و تغییرات داخلی و خارجی است، که این کار ممکن است در موضوعات محدودتر عملی باشد ولی در موضوع امروز، غیرقابل اجراست. راه چهارم، کاهش سطح منازعه از دو طریق است. یا اعتمادسازی تدریجی را باید در دستور کار قرار داد یا از طریق میانجی‌های ثالث فشار آورد که بحران خاتمه یابد. در شرایط کنونی جامعه ما، این روش آخر به نسبت پاسخگو است. این شیوه‌ای است که مذاکرات اخیر ترامپ و پوتین هم می‌تواند در این قالب ارزیابی شود. چون رسیدن به یک صلح کامل به‌جای جنگ میان اوکراین و روسیه، محال به ذهن می‌رسد ولی کاهش تنش و اعتمادسازی و ورود آمریکا در مقام به‌ظاهر میانجی می‌تواند آتش جنگ را خاموش کند. این راهی است که ایران هم می‌تواند بپیماید؛ هرچند موفقیت آن تضمین‌شده نیست.» درباره این تحلیل روزنامه هم‌میهن گفتنی است که بدترین شرایط تعلیقی، سوغات شوم خود مدعیان اعتدال و اصلاحات، در دو مقطع، یکی یک سال اخیر و دیگر در هشت سال دولت روحانی است که موجب تعطیلی هشت هزار کارخانه و سقوط رشد اقتصادی به نزدیک صفر و پسرفت اقتصادی کشور شد. ثانیاً ولو با هزینه گزاف برای مردم، خود همین یک رشد است که گردانندگان هم‌میهن فهمیده‌اند آمریکا و اسرائیل یک روح شیطانی در دو پیکره سیاسی (و نه دو موجد سیاسی جدا از هم) هستند و تلقین یا تلقی شکاف انداختن میان آنها خود فریبی و عوام فریبی با خسارت‌های روشن بوده است. ثالثاً بر خلاف اهتمام نظام به ایجاد ثبات و آرامش و اطمینان، اتفاقاً این افراطیون مدعی اصلاحات هستند که از سر نفهمی یا مأموریت، تلاش می‌کنند کشور را ضعیف و ناچار از مذاکره وانمود کنند و حال آنکه میز بزک شده از سوی جماعت مذکور توسط خود ترامپ بمباران شده است. در این‌جا التماس برای مذاکره، کمک به نقشه دشمن برای ضعیف‌نمایی ایران و تزریق بی‌ثباتی است. در این‌جا هم گردانندگان هم‌میهن، متهم مسئله‌ای هستند که درباره آن تظاهر به نگرانی می‌کنند. راه‌ حل چیست؟ تقویت قدرت نظامی و دفاعی و انسجام ملی و ابراز بی‌اعتمادی مطلق نسبت به دشمن، و آستین همت را در دولت و دیگر دستگاه‌ها بالا زدن و برای چالش‌های ناشی از تعلیق و انتظار مذاکره، راه‌حل کارشناسی یافتن و همه راه‌حل‌ها را به «مذاکره و لاغیر» حواله ندادن.