مرگ بر آمریکا یک شعار تاکتیکی نیست!

در طول پنج دور مذاکره قبل از آغاز جنگ تحمیلی دوم تلاش آن بود که سر داغ امریکایی‌ها سرد شود تا آنها در بازی نتانیاهو در منطقه شریک نشوند.

در طول پنج دور مذاکره قبل از آغاز جنگ تحمیلی دوم تلاش آن بود که سر داغ امریکایی‌ها سرد شود تا آنها در بازی نتانیاهو در منطقه شریک نشوند. به گزارش مشرق، مرتضی سیمیاری کارشناس مقاومت درباره روز 13 آبان و شعار«مرگ بر آمریکا» در سرمقاله روزنامه جوان نوشت: پخش اخباری درباره ارسال چند پیام به تهران از سوی امریکایی‌ها در روزهای اخیر بازتابی قابل توجه یافته است. البته در گرم کردن بازار این دست شایعات برخی افراد نزدیک به دولت که هیچ اطلاع خاصی هم از تحولات دیپلماتیک ندارند، دخیل هستند، از جمله سخنگوی دولت که گفته است وزارت خارجه پیام‌هایی درباره مذاکره جدید دریافت کرده است. البته سخنگو پیش از این در تفسیر درست اخبار اشتباهاتی داشته که نشان می‌دهد ورود ایشان به مسائل مرتبط با سیاست خارجه بدون هماهنگی بوده است، از جمله روایت غلط از شکل نگرفتن جلسه چندجانبه در نیویورک که باعث شد مدت‌ها تحلیل نادرستی از شرایط در محافل سیاسی شکل بگیرد یا آنکه تبادل چند پیام را از کانال‌های موجود به معنای آغاز مذاکره خوانده است. این دست پخش اطلاعات اگرچه ممکن است ناآگاهانه باشد، در خود اشاراتی نیز داردو از جمله آنکه به نظر می‌رسد برخی در داخل با داشتن تصوری غلط از مذاکرات نظریه‌هایی دارند که نه تنها جنگ را از ما دور نمی‌کند که آن را نزدیک‌تر خواهد کرد. تهران تا زمانی که تصویر دقیق امنیتی از منطقه را شفاف نکند مذاکره را مفید نخواهد دانست. این را می‌توان از کنار هم گذاشتن تحرک قطر، خط عمان، ورود غیرمنتظره مصر و رفتار اخیر آژانس به درستی در یافت. از سویی تجربه تلاش برای شکل‌گیری میز مذاکره پس از جنگ نشان داد که هر نوع کنش برای فرم‌دهی به آن بن‌بست محض بوده است. به تعبیر علی لاریجانی سر عقل آوردن دشمن با امتیازدهی بی‌قیدوشرط ممکن نیست. در طول پنج دور مذاکره قبل از آغاز جنگ تحمیلی دوم تلاش آن بود که سر داغ امریکایی‌ها سرد شود تا آنها در بازی نتانیاهو در منطقه شریک نشوند. حالا شرایط موجود نشان می‌دهد عقلی که سرد نشود هیچ‌گاه عاقل هم نخواهد شد و اصلاح آن به تعبیر وزیر امور خارجه بستگی به رفتار امریکایی‌ها در آینده خواهد داشت. برداشت دقیق دبیر شورای عالی امنیت ملی از وضعیت موجود به خوبی نشان می‌دهد که لاریجانی درک درستی از حوادث منطقه و پیرامون آن داشته و این تحلیل باید به صورت کامل بر همه ارکان دولتی نیز حاکم گردد تا چندصدایی موجود که گاهی ناآگاهانه و گاهی نیز با نقشه گورباچفی رئیس‌جمهور بیان شده به صورت کامل برطرف گردد. در مورد مذاکره با امریکایی‌ها ایجاد فضای چندصدایی صدماتی دارد که به صورت مستقیم اثر اجتماعی خواهد داشت. این چند صدایی و هیجانی شدن قبل از سفر رئیس‌جمهور به امریکا با ورود مستقیم آقا به این عرصه برطرف و اصلاح شده است. از این نقطه به آن‌سو تنش‌زایی، دو قطبی شدن و تصاعدی کردن سیاست خارجه بی‌تردید بازی در زمین دشمن محسوب می‌گردد. فهم این نکته که منزلت سیاست خارجه جمهوری اسلامی ایران فراتر از بازی‌های جناحی است، امر سختی نیست. بی‌توجهی به این مسئله باعث می‌شود دود وقایع در چشم همه فرو برود.