پروژه جدید اسرائیل علیه ایران پس از جنگ ۱۲ روزه | یک رکن اصلی دکترین امنیتی رژیم صهیونیستی
از سردشت در غرب تا زاهدان در شرق رژیم کودک‌کش صهیونیستی به گروهک‌های کودک‌کش متوسل شده است.
از سردشت در غرب تا زاهدان در شرق رژیم کودک‌کش صهیونیستی به گروهک‌های کودک‌کش متوسل شده است. به گزراش همشهری آنلاین، وطن امروز نوشت: به فاصله چند ساعت، ایران شاهد ۲ حمله تروریستی در مناطق مرزی خود بود: حمله به پایگاه سپاه پاسداران در سردشت (استان آذربایجان غربی) و دادگستری زاهدان (استان سیستان‌وبلوچستان). حمله نخست، شامگاه سوم مرداد، پایگاه سپاه پاسداران در نزدیکی روستای آغلان، بخش زاب شهرستان میرآباد در سردشت (استان آذربایجان غربی) را هدف قرار داد و منجر به شهادت یک نیروی بسیجی به نام میثم کبیری شد. ساعتی بعد - صبح چهارم مرداد - حمله‌ای به ساختمان دادگستری زاهدان در استان سیستان‌وبلوچستان رخ داد که منجر به شهادت ۶ نفر از هموطنان‌مان از جمله یک مادر و نوزاد بلوچ شد و ۲۲ نفر را زخمی کرد. پژاک از دهه ۱۳۸۰ با انجام حملات متعدد علیه نیروهای نظامی و غیرنظامیان، به دنبال ایجاد آشوب و پیگیری اهداف تجزیه‌طلبانه در مناطق کردنشین ایران بوده و در این مسیر از حمایت مالی، تسلیحاتی و اطلاعاتی برخی کشورهای غرب و رژیم صهیونیستی بهره‌مند است. حمله به ساختمان دادگستری زاهدان نیز صبح دیروز، توسط افراد مسلح مجهز به جلیقه‌های انتحاری و نارنجک‌های جنگی انجام شد. طبق اعلام حجت‌الاسلام‌والمسلمین علی موحدی‌راد، رئیس کل دادگستری استان سیستان‌وبلوچستان، صبح دیروز یک گروه مسلح قصد ورود به ساختمان دادگستری زاهدان را داشتند که با هوشیاری عوامل انتظامی و حفاظت، از ورود این افراد به ساختمان جلوگیری شد و پس از آن عوامل تروریست با به‌کارگیری سلاح و پرتاب کردن نارنجک جنگی درگیری مسلحانه را آغاز کردند. در جریان جنگ تحمیلی ۱۲ روزه علیه ایران نیز مقامات رژیم صهیونیستی امیدوار بودند با ایجاد آشوب داخلی، ایران را از تمرکز بر جبهه نظامی بازدارند. گفت‌وگوی اختصاصی بنیامین نتانیاهو با شبکه تروریستی اینترنشنال، نمود بارز این تلاش‌ها بود. هرچند این استراتژی با هوشیاری نیروهای امنیتی و انسجام اجتماعی ایران ناکام ماند اما نشان‌دهنده اهمیت پروژه ناامنی برای رژیم است. اکنون این پروژه برای اسرائیل حیاتی‌تر از همیشه به نظر می‌رسد. حملات تروریستی سردشت و زاهدان را می‌توان در این چارچوب تحلیل کرد: تلاش برای جبران ناکامی‌های نظامی از طریق عملیات‌های نیابتی. به نظر می‌رسد ناکامی نظامی در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه و عدم دستیابی به اهداف از پیش تعیین‌شده، از جمله براندازی جمهوری اسلامی و تجزیه ایران، رژیم را وادار کرده است بیش از گذشته روی استفاده از ابزار گروهک‌های نیابتی متمرکز شود. با توجه به نتایج جنگ تحمیلی ۱۲ روزه، موفقیت در ایجاد ناامنی در ایران، برای رژیم اشغالگر از چند جهت اهمیت دارد. نخست، تضعیف انسجام داخلی ایران با تحریک شکاف‌های قومی و مذهبی در مناطق مرزی که می‌تواند تهران را به مسائل داخلی مشغول کند و از تمرکز بر مسائل منطقه‌ای بازدارد. دوم، فشار بر نیروهای نظامی و امنیتی ایران از طریق حملات مکرر به پایگاه‌ها و نهادهای حاکمیتی تا منابع و توان عملیاتی این نیروها را تحلیل ببرد. سوم، معرفی ایران به عنوان کشوری ناامن و بی‌ثبات و در نهایت، نمایش قدرت از طریق عملیات‌های نیابتی برای جبران ناکامی‌های نظامی.
« بازگشت به لیست اخبار