معاملات بزرگ امنیتی، فناورانه در گرو پیوستن ریاض به پیمان ابراهیم

محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی، اخیراً به واشنگتن سفر کرده است. این سفر که نخستین دیدار وی از پایتخت آمریکا پس از سال ۲۰۱۸ میلادی به شمار می‌رود، درراستای پیگیری اهداف بلندپروازانه وی در عرصه بین‌المللی است، قابل ارزیابی است.

محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی، اخیراً به واشنگتن سفر کرده است. این سفر که نخستین دیدار وی از پایتخت آمریکا پس از سال ۲۰۱۸ میلادی به شمار می‌رود، درراستای پیگیری اهداف بلندپروازانه وی در عرصه بین‌المللی است، قابل ارزیابی است. با این حال، پیوستن عربستان به پیمان ابراهیم، به آسانی پیوستن امارات و بحرین نیست. عربستان در جایگاه یکی از مهم‌ترین کشورهای جهان اسلام و مهد ظهور دین مبین اسلام، از موقعیت حساسی برخوردار است. اگرچه بن سلمان در مقایسه با پدرش، ملک سلمان و سایر پادشاهان سعودی سعی کرده تا با تعدیل ملاحظات دینی در تصمیم‌گیری‌های سیاسی، تمرکز خود را بر پروژه‌های کلان اقتصادی و توسعه زیرساخت‌های مدرن در کشور معطوف کند، اما او همواره خود را «خادم حرمین شریفین» می‌داند و به نظر می‌رسد، خواهان حفظ این وجهه معنوی و نمادین باشد. همچنین، اقدامات جنگی گسترده رژیم صهیونیستی در منطقه، هزینه سیاسی پیوستن به پیمان ابراهیم را برای ریاض تا حدودی افزایش داده است. از سوی دیگر، عربستان با تغییر موازنه قدرت در منطقه، دیگر ایران را به عنوان یک تهدید جدی نمی‌بیند و حتی خواهان ایفای نقش میانجی بین آمریکا و ایران است. از طرفی، عربستان بدون ایجاد یک کشور مستقل فلسطینی، انگیزه‌ای برای پیوستن شتابزده ندارد؛ موضوعی که نتانیاهو به شدت با آن مخالف است. با این حال، همگرایی جاه‌طلبی‌های محمد بن سلمان با اهداف ترامپ، ممکن است به تدریج منجر به عادی‌سازی روابط از طریق گفت‌وگوهای پنهان با تل‌آویو شود. عربستان ممکن است در ازای تضمین‌های امنیتی و فناورانه از آمریکا و برقراری نظم تقریباً پایدار در غزه، گام‌های محتاطانه‌ای به سوی این پیمان بردارد. با این حال، باید توجه داشت که پویایی‌های ژئوپلیتیک منطقه خاورمیانه از ظرفیت ذاتی برای بازتعریف معادلات و خلق سناریوهای غیرمنتظره برخوردار است، امری که می‌تواند محاسبات همه بازیگران این صحنه پیچیده را با چالش‌های اساسی مواجه سازد.